۱۳

روز دوشنبه به خاطر روز مرد و چون هنوز شوهرم بود و همیشه براش کادو میگرفتم ( گرچه اون روز زن اصلا یه زنگ به من نزد) براش کادو خریدم و بهش زنگ زدم که ساعت 7 بیاد وکارش دارم وقتی اومد کادو رو بهش دادم گرچه خودش خیلی شرمنده شد و گفت نمیخواست بخرییی تو این وضعیت پول لازمت میشه گفتم عیب نداره خدا هیچوقت منو تنها نزاشته بعد بهش گفتم کاره شورا طول کشیده بیا فردا بریم سر و صدا کنیم تا حداقل کارمون رو جلو بندازن ،گفت باشه  

سه شنبه صبح ساع 9 رفتیم شورای حل اختلاف و بهشون گفتیم اگه کار ما زود انجام نشه دو تا خونواده همدیگرو میکشن و قتلی اتفاق میافته ، همه تعجب کرده بودن حتی چند تا زوج برای طلاق اومده بودن میگفتن خوشبحالتون چقدر شما دو تا باهم خوبین و مثله آدم اومدین طلاق بگیرین ( چون تو این مدت همه بزن بزن داشتن یا فحاشی و فقط ما دوتا مثله دو تا کبوتر بق بقو به اصطلاح داشتیم طلاق میگرفتیم) مسئول شورا هم گفت ما چون دیدیم شما دوتا ساکتین و اصلا خیلی عجیبین گفتیم طولش بدیم بلکه پشیمون بشین ، که گفتیم قربونتون ما زودتر جدا بشیم لطف کردین خلاصه پرونده بررسی شد و نامه دادن برای دادگاه تجدید نظر و سریع رفتیم دادگاه و شعبه 2 از شانسمون خلوت بود و رفتیم داخل قاضی پرونده رو دید و سوال پرسی چرا طلاق میخواین؟ گفتیم یه مسائلی پیش اومده اولش حاد نبوده ولی الان دیگه پای خونواده ها هم وسطه طلاق بهتره ، قاضی به شوهرم گفت تو چرا حق طلاق دادی؟ تو اگه زنت رو دوست داشتی هیچوقت بهش حق طلاق نمیدادی ، شوهرم گفت چون خانمم میخواسته بره خارج درس بخونه بهش حق طلاق رو دادم که راحت زندگی کنه ، خندم گرفته بود از دروغش هیچی نگفتم آخه قرار بود من برم استرالیا ثبت نام هم کردم ولی میخواستیم هردوتامون بریم نه من تنها ، خلاصه قاضی گفت مجهول حرف میزنین ، گفتم جناب قاضی این موضوع دیگه تموم شده و خارجی در کار نیست گفت چه بهتر برین زندگی کنین گفتم خوب من مهریه ام رو بخشیدم ، گفت حاضری حق طلاق رو بدی و مهرت رو برگردونه؟ گفتم بله( میدونستم شوهرم قبول نمیکنه) قاضی گفت والسلامم آقا صلح نامه رو باطل کن و زنت رو ببر زندگی کنید ، شوهرم قبول نکرد به هر حال بعد از نیم ساعت قاضی رای رو نوشت ، برگشتیم شورا و نامه محضر رو گرفتیم ، دلم خیلی گرفته بود خیلی زیاد طوری که مامانم بنده خدا از شیراز اومد ومن داشتم گریه میکردم اونها هم پا به پای من  گریه میکردن و میگفتن  غصه نخور شوهرت که پول رو به تو ترجیح داد به دردت نمیخوره ، به هر حال امروز صبح قرار بود شوهرم بره محضر و کارها رو انجام بده تا من و مامان هم بریم ، از توی محضر زنگ زده میگه نمیای بریم شیراز؟ دیگه داره تموم میشه ها؟ گفتم تو حاضری زمین و مهرم رو بدی؟ من که ازت پول نمیخوام خودت هم میدونی حاضری جلوی خونوادم ثابت کنی که پول برات مهم نیست و عاشق منی؟ میگه نه اگه میدونستم با این کار خوشبخت میشیم مطمئن باش میکردم  

گفتم خود دانی  

رفتیم محضر و نشستیم به حاج آقا گفتم میخوام جدا جدا امضا کنیم وخونواده ها همدیگر رو نبینن گفت باشه.........